Pulbiber Mahallesi

MAHALLEDE BOMBA PATLIYOR Mahallemizde bomba patladı Martılar çok uçtular Mahallemizin çığırtkan gözyaşları olup havaya saçıldılar Bu bir çocuk romanıydı, artık anlaşılmıştı Çocuk sonunda ölecekti, geleneklerimize göre Son duası olarak patlamış mısır sunacaktı tanrıya Bu bir oyun romanıydı, bir araf Sırtından bıçaklanacaktı daima çocuk Sendemibrütüs balığı kızartacaktı şiirin kara tavasında Yanında roka, üstüne tahin helvası Şangur şungur bir romandı bu, anlaşılmıştı Gözlerdeki buğu camlar gibi kırılıp inecekti aşağıya. Biz de ölmüş olabilirdik dedi Leman Bu söz nedense aklımda kaldı. Bazı geceler uyanıp sigara içiyorum karanlıkta Odamdaki aynada yanıp sönen küçük kırmızı bir yıldızım Musevi bir kadının ruhu dolaşıyor evde, ya da Müslüman Ya da ateist bilmiyorum Gelip yamuk tabloları düzeltiyor, biraz çorba içiyor mutfakta Sanırım yağmuru yapısalcı bir yaklaşımla karşılıyor Saçma bir kadın, anlaşılmaz Ama iyidir saçmalamak dostlarını satmaktan İyidir adanmak, yalandan Bir çocuk romanı olarak anlaşılmıştım artık. Şair Didem Madak son kitabı Pulbiber Mahallesi Metis´ten çıkıyor. İlk şiirleri Sombahar ve Ludingirra dergilerinde yayımlanan, Grapon Kâğıtları (İnkılap, 2000) ve Ah´lar Ağacı (Everest, 2002) isimli iki kitabı bulunan Madak, kendine özgü sesi, şiire yaklaşımı ve hayata bakışı ile dikkat çeken bir şair.