Hegemonya ve İktidar; Gramsci ve Machiavelli Arasındaki ilişki Üzerine

Yazılarımı okuyabilen genç adamların şimdinin şeytanlarını savuşturup, kader onlara bir fırsat verdiğinde gecmişin erdemlerine öykünmeye hazır olabilmeleri için şimdiki zamanlar ve eski zamanlar hakkındaki düşüncemi, açıkça ve cesurca dile getireceğim. -Niccolò Machiavelli- Machiavelli, yalnızca bir bilim adamı değildi; o bir partizan, güçlü tutkulara sahip bir adam, kendini dünyaya adamış bir politik aktör, yeni güç ilişkileri yaratmak isteyen ve bunu yapamayan ama böylelikle "olması gereken" meselesini vurgulayabilen; öte yandan ahlaki anlamda tam olarak anlaşılamamış bir insandı... Siyaset adamı, bir yaratıcıdır... Lakin bir şeyi yoktan var etmez. O, bir fiili gerçeklik dâhilinde hareket eder, de nedir bu fiili gerçeklik? Sabit ve durağan bir şey midir ya da daha ziyade dengelerin sürekli olarak değiştiği, aralıksız hareket halindeki güçlerin bir ilişkisi midir? -Antonio Gramsci- Machiavelli, Hükümdar ve Livius Üzerine Söylevler eserlerini 1513 yılında yazmaya başlamıştı. Yazılarından en ünlüsü Hükümdar'ı bir mektupla arkadaşı Vettori'ye bildirmişti. Bunlar, Batı siyasal düşünce tarihinde en önemli ve en tartışmalı iki çalışmadır. Bu yıl, bunların yazılmalarının yıldönümüne denk geliyor. Bu nedenle Gramsci ve Machiavelli arasındaki ilişkiyi ele aldığım kitabımın bir Türkçe çevirisiyle yeniden basılmasından oldukça memnuniyet duyuyorum. Burada göstermeye çalıştığım gibi Gramsci, Machiavelli ve düşüncesi açısından en derin ve zeki rehberlerden biridir. Hükümdar ve Söylevler çalışmalarının ortaya çıkışı; gerçek anlamda farklı yorumlara, eleştirilere ve polemiklere neden olduğundan zamanla farklı siyasal düşünürlerin ve aktörlerin, siyasetin ve devletin doğasına yönelik argümanlarını ve karşı argümanlarını geliştirdikleri kaynaklar haline gelmiştir. Machiavelli, siyasal eylemin doğasına ve siyasetin tarih ve toplum içindeki rolüne ilişkin kapsamlı ve yoğun tartışmalara neden olmuştur. Uzun bir süre önce Sabine şuna dikkat çekmişti; "Machiavelli'nin siyasal çıkarı ahlaktan ayırması", ki siyasal çıkarı bir immoralizm türü olarak ele almamıştır, "Machiavelli'nin ahlakla ilişkisi olmadığı gibi ahlaksız olmadığı" anlamına da gelir. Yine Allen'e göre Machiavelli, "s